Belorado

Wennen aan die spaanse toetsenborden doe ik niet snel.

Vandaag aangekomen in Belorado. Wandeling van 24 kilometer. Met die behandelde blaren loopt het beter, maar dit is nog even voldoende. Bijna op een derde van de reis. Gaat toch best snel. Zo af en toe komt ik borden tegen van steden ver achter me en dat is wel leuk om te zien. Maar ook borden met Santiago nog 580 kilometer..

Vandaag en gisteren lekker gelopen. Het weer is vaak minder, maar vanmiddag was er weer zon. Hoera. Dan kunnen mijn sokken weer drogen. Want als je weinig meeneemt, moet je goed uitkienen waar en hoevaak je kan wassen. Of met de hand of in de machine. En wassen is een, het droogkrijgen is een ander. Vanmiddag waren mijn gewassen sokken op de rugzak gebonden om te drogen. Sommige mensen hebben trouwens nog veel meer gebonden. Als het dan weer even regent, ben je niet blij.

Ik lees de reacties van jullie en dat is heel leuk. De vragen kan ik af en toe proberen te beantwoorden. In principe mag je maar 1 nacht in een herberg blijven. Als je echt ziek bent, langer, maar je bent op doorreis. Het gaat meestal om 22.00 dicht, tussen 6 en 7 sta je op en de vrijwilligers die het runnen, starten meestal om 8.00 uur. Maar dan wil je allang weer op weg zijn. Sommige vertrekken erg vroeg, maar om in het donker te starten vind ik een beetje te. Vanochtend 6;30 weg en ik zag een mooie zonsopgang. Ik werd vanochtend voor eerst niet wakker door licht of herrie, maar door stank. Twee koreanen aten iets met een waanzinnige hoop knoflook. Hoop dat die ver weg blijven.

Rond 15:00 ben je meestal op je bestemming want dan moet je nog e.e.a. doen. Eerst een bed uitzoeken en je slaapzak openvouwen zodat het weer een beetje kan luchten. Vervolgens douchen en schone kleren aantrekken. Dan kan je daarna vieze kleren wassen en ophangen, samen met de handdoek. Dan even bijkomen en wat schrijven of lezen. Die Spanjaarden willen nog steeds geen menu de perigrino serveren op nederlandse tijden dus ik eet geregeld laat. In de tussentijd ga ik nog even de stad in en koop e.e.a voor het ontbijt van morgen.

En 's ochtends sta je weer klaar om verder te gaan. Het feit dat het elke dag anders is, maakt het spannend. Waar loop je vandaag doorheen? Met wie loop je? Krijg je vandaag weer neerslag als regen, hagel of sneeuw. Welke paden zijn slecht (gisteren 4 kilometer gelopen op een zuigende modderpad. Als je er weer doorheen ben, ben je blij.) waar kan ik weer foto´s maken? Waar kan je stoppen voor koffie en lekkers? Het zijn steeds weer andere omstandigheden.

Ik ken nu een man of 30 die ik geregeld tegenkom. Van Amerikaanse homo tot conservatieveling uit Missisipi. Een Fuitser heeft geen geld meer omdat zijn pasjes gebroken zijn, een Deense zonder training (ik tennis veel) met gewricht problemen. Nederlanders, Belgen (ook een van 77 die met zijn familie loopt), Zweden en verdwaalde Fin, uit australie en god mag weten waar nog meer.
Bij rustdagen raak je die groep een beetje kwijt. Natuurlijk zijn er weer anderen onderweg. En ik probeer wel een beetje naar mijn lichaam te luisteren. En als alles lekker gaat, wil je maar 1 ding en dat is door.

Overmorgen hoop ik in Burgos aan te komen. Dat is een grote stad en misschien dat ik daar een nacht langer blijft.

Groeten aan iedereen en voor ma en pa: succes met het bewegen
Marco